අයිස් පලම

මේ මම කියන්න යන්නේ අපේ එකෙක්ට උන සත්ය කතාවක්. අපි මේකෙ කතා නායකයාට කියමු රූකඩයා කියලා මේක එයාගේ ඇත්ත නම නෙවෙයි . ඒක නිසා හොයා ගන්න බෑ. මේකට තියෙනවා පොඩි ලෙඩක් හැම තිස්සේම ගෑස් බටේ ලීක් එකක් කොයි වෙලාවෙත් සද්ද දා ගෙනමයි. ඉන්නේ
අපි දවසක් ගියා සිරීපාදේ නගින්න. කොල්ලො 20ක් විතර ගමනට එකතු උනා. ඉතිං දන්නවනේ. අනිත් එක අවාරේ නිසා කට්ටියත් එච්චර නෑ. අපි කන්ද නගින්න පටන් ගත්තේ රත්නපුරේ පැත්තෙන් ඒක තමයි තියෙන දුරම පාර ටිකක් කලුවර වැටෙනකොට අපි කන්ද ලඟට ආවා. තුන් සරනේ කවි වෙනුවට අංගම්මන සුමන කිය කිය තමයි නැග්ගේ.ටික දුරක් යනකොට අපිට කෙලින් ඉන්නත් බැරි තරමට හැක් වෙලා. මොකද තේ එකක්වත් බොන්න කඩයක්වත් නෑ. අවාරේ නිසා කොහොම හරි පාන්දර 5 වෙනකොට අපි කන්ද මුදුනට ආවා. සිරීපාදේ නායක හාමුදුරුවොත් ඇවිත් අපි එක්ක කතා කලා. අපි කැම්පස් කිව්වම උන් වහන්සේ ගොඩක් සතුටු උනා. මොකද? අද කාලේ කැම්පස් ලමයි සිරීපාදේ යයි කියලා කවුරුත් විශ්වාස කරන්නේ නැති නිසා. ටිකක් කතා කරලා බලනකොට උන් වහන්සේ අපේ ගම් පලාතේ ඉතින් අපි තවත් හොඳට කතා කලා.එක පාරටම දිග නිහැඬියාවක් බිඳගෙන "ප්ප්ප්ප්ප්ප්පෘප්....පෘප්...... පෘප්......" දිග හඬක් අහෙන්න ගත්තා.අපි ඔක්කොම රූකඩයගේ දිහා බැලුවා නෙවෙයි. බැලුනා.තාප්පෙට හේත්තු වෙලා වාඩිවෙලා ගිමන් ඇරපු අපේ උන් ඉබේම ඇස් පියා ගත්තෙ කරකියා ගන්න දෙයක් නැතුවයි. නායක හාමුදුරුවෝ කට කොනින් හිනාවෙලා "ළමයෝ වැසිකිලිය නම් තියෙන්නේ අර පැත්තේ" කිව්වා 

( මෙය සත්ය සිදුවීමකි )

කොහොමද? ඉතින් ඔන්න මම හුඟ කාලෙකට පස්සේ ආයිත් බ්ලොග් එක පැත්තට ආවා. මේ දවස් වල පොඩි වැඩ වගයක් තිබුන නිසා කවියක් වත් ලියන්න වෙලාවක් තිබුනේ නෑ. මම තීරනය කලා මේක අලුත් පැත්තකට ගෙනියන්න. ඒ කියන්නේ කවිම ලියන්නේ නැතුව මගේ ආගිය තොරතුරු,ගැනත් මේකේ ටිකක් ලියන්න.අද ඉඳලා මම ඒ වැඩෙත් පටන් ගන්නවා.එහෙනම් ඔයාලට ජය !!!!!!!!!!!

උනා ඇගේ කසී සළු
ලං උනා සීරුවෙන්
දැනුනි මහ සීතලක්
නැගෙයි රාගිනි මතින්

නෙතින් වැයෙනා වෙනෙන්
නැගෙයි තනු දහසකුත්
සිතින් යයි බොහො දුරක්
බයයි දැන් මට ගොඩක්

ආදරය හීනයකි
නොලැබෙනා බව සැබැවි
එහෙත් ඒ ආලයට
ආදරෙයි මම ගොඩක්

සොඳුරු සිතුවම්
විහඟ පද වැල්
දකින
සොඳුරු වසන්තයේ....
ඔබ නැත
මේ වසන්ත සමයේ
ගත සිත තනි වී ඇත
මටද හොරා....

සිත කියයි මඟහරිනු.
නමුත්
එක සිතක් නොමැතිව
ආත්මාර්ථකාමීව
කෙසේ අත්හරිම්ද?
මල් කැකුලිය
ඔබව
තවත් එකියක
හදවතට ආ පලියට

සුරාවේ අගයත්
එහි ඇති අමා ගුණයත්
බොන සුදනෝ දතත්
නොබොන අනුවණ දනෝ නොදනිත්

ගල් බාගෙ ඇත්තේ
සෝඩ යහමින් ඇත්තේ
ශොට් තුනකි ගත්තේ
කබා සුවඳයි පහළ වත්තේ

සුවඳ මල් නෙලලා
රවුමට හොඳට ඔතලා
වඩියක් උඩට ඇදලා
සදෙව් ලොව දෙස බලමු හැරිලා

දෙව් ලොව ගොසින් ආපසු මා එන ගමනේ
හිරි පොද වැටෙනවා දැනිලයි අවදි උනේ
කබා ගොඩක් මැද වැටිලයි මා උන්නේ
මූත්රා කරයි බල්ලෙක් ඇඟට අනේ

මල් ලස්සනයි පට්ටම සුවඳයි කීවා
ඔතනවා ගහනවා කියනා ඒවා
මොනවද මචං මම අහ ගන්නට ආවා
තෝරා දෙන්න මම දන්නේ නෑ මේවා

මල් වල සුවද හැමුනේ පන්සලේ නොවේ
මල්වල රසට ඇදුනේ බමඹරුනුත් නොවේ
මල් ගැන උගෙන උඹලට තේරුමක් නොවේ
මල් අපි කාටවත් දෙන්නේ සැපක් නොවේ

ඇඹිලිපිටියෙ කෙතරම් මල් වතු තිබුණත්
පේරාදෙණි මල් වත්තට යති කවුරුත්
බැස යයි සැපය ටිකකින් ඔතලා ගැහුවත්
මල් වැනි සිතක සෙනෙහස සැමදා පවතිත්

ආදරය හරියට අපේ ජෙනරාල් වගේ,
බදින්න කලින් රජෙක් වගේ.....
බැන්දට පස්සෙ හිරේ......

පුරහඳ දිහා බලා නුඹේ මුහුන
දෙස බැලුවෙමි
සිහිවිය,අමාවකත් අත ලඟ
බව...

ඔබ දේවියකි මම දස්කොන් වන අතර
අසම්මත පෙමකි අප දෙදෙනා අතර
සැලවී රජුට අප හමුවන බව නිතර
දැන් මට යන්න වෙයි මරු හා ඔබ අතැර

සිංහලයන් සමග පිට‍රැටියන්ගෙ සිත
තුල තිබු ප්‍රශ්න ටික ටික මතු වෙලා ඇත
එනිසා ඔබ සමග මා පෙම් කල පුවත
රජුහට කියා මාගෙන් පලි ගන්න ඇත

සොඳුරියෙ එපා මා මැරුවට දුක් වෙන්න
රාවන පුවත ඔබ සිහියට අරගන්න
සීතාවන් නෙතින් දු‍ටු ඔහු හිස දුන්න
ඔබෙ සැප වින්ද මට හැක මගෙ හිස දෙන්න

අසම්මත පෙමක වෙලිලා අපි දෙන්නා
ගත කල අතීතය ටික ටික සිහි වෙන්නා
ඔබ සතු සියලු දේ සතුටින් ඔබ දුන්නා
ඒ සැම අරන් මම සතුටින් පිට වෙන්නා

මේ සංසාරෙ ඔබ මගෙ කර ගන්න පින
නැත සොඳුරියේ මට මරු හා යන්න වුන
මතු සංසාරෙ ඔබ මගෙ කර ගන්න එන
බව දැන මියෙන තෙක් සතුටින් සිටිනු මැන

ප්‍රථම පෙම මියැදී
දෙවන පෙම මියැදී
මා තවම සිහියෙන්
සිටී නොමියැදී
කඳුලු කැට ගබඩාව
සිඳී වියලී ගොස්
සුසුම් ලන යන්තරය නම්
තවම යහතින්
වේදනා ලෝදියෙන්
හද කුහර නෑවේ
තවම මා සිහියෙන්
සිටිනු කිම මෙලෙසින්...